Het pand is in de twintigste eeuwen meerdere malen van bestemming gewijzigd en ingrijpend verbouwd, waarbij alleen de voorgevel haar oorspronkelijke uitstraling nog nagenoeg volledig heeft behouden.

Het hoofdhuis van Utrechtseweg 119 is een karakteristiek voorbeeld van een statig vrijstaand herenhuis uit het laatste kwart van de negentiende eeuw, waarbij de in baksteen opgetrokken Schauseite wordt verrijkt door middel van het rijkelijk toepassen van decoratieve elementen, aangebracht rondom de gevelopeningen, hoekpilasters en hoofdgestel. Het interieur is in de loop van de vorige eeuw meerdere keren ingrijpend verbouwd. Alleen op de begane grond is de oorspronkelijke structuur nog deels herkenbaar. Gedurende deze ingrepen is ook de uitmonstering grotendeels gewijzigd. Van de oorspronkelijke hoogwaardige en verfijnde uitmonstering is, met uitzondering van enkele (aangetaste of in slechte staat verkerende) elementen, niets meer bewaard gebleven.

Naast het bouwhistorisch onderzoek heeft er ook een tuinhistorisch onderzoek plaatsgevonden, uitgevoerd door SB4 Bureau voor Historische Tuinen, Parken en Landschappen B.V. Op basis van de resultaten van beide onderzoeken wordt een plan ontworpen voor herbestemming van het hoofdhuis en ontwikkeling van de tuin.

Locatie

Gelegen aan de Utrechtseweg, de historische verbindingsweg tussen de historische kern van Zeist en het nabijgelegen Utrecht, ligt het omstreeks 1882 gebouwde huis Peronnik.